Zastrzyki sacharozowożelazowe są powszechnie przepisywane w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza. Głównymi składnikami zastrzyku są żelazo (żelazo(III)) i sacharoza. Ze względu na zastosowanie medyczne Farmakopea USA (USP) wymaga monitorowania zawartości żelaza żelazawego (żelaza(II)), którego zawartość nie powinna przekraczać 0,4%. Polarografia jest ustaloną metodą analizy. Nota aplikacyjna Metrohm AN-V-127 opisuje tę analizę dostępnych w handlu ampułek do wstrzykiwań sacharozy żelaza.
Typowe techniki oznaczania żelaza, takie jak atomowa spektroskopia absorpcyjna (AAS) lub indukcyjnie wzbudzona plazma (ICP), pozwalają określić jedynie całkowitą zawartość żelaza. Chociaż inne techniki, takie jak miareczkowanie potencjometryczne, umożliwiają rozróżnienie żelaza żelazowego i żelazawego, wymagają one wielokrotnych analiz lub brakuje im czułości.
Za pomocą polarografii można rozróżnić żelazo na drugim i trzecim stopniu utlenienia, ponieważ oba rodzaje żelaza wykazują sygnały przy różnych potencjałach, co czyni ją metodą z wyboru do analizy granicy żelaza (Fe(II)) zgodnie z USP bez konieczności obszernego przygotowywania próbek . Ponadto polarografię można zastosować do potwierdzenia braku kompleksów żelaza o niskiej masie cząsteczkowej (Fe(II) i Fe(III)).
Korzystanie z instrumentu 884 Professional VA w połączeniu z oprogramowaniem viva zapewnia maksymalną precyzję i niezawodność.